- acutus
- ăcūtus, a, um
part. passé de acuo.
- acutum, acuta, pris comme adverbes :
- canis ululat acuta, Enn. : le chien pousse un aboiement perçant.
- cernere acutum, Hor. : avoir la vue perçante.
[st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant.
- acutus probe culter, Plaut. : couteau bien affilé.
- acuta cornua, Cic. : les cornes pointues du croissant (de la lune).
[st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort.
- ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic. : depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse.
- syllaba acuta, Quint. : syllabe marquée de l'accent aigu.
- acutus gustus, Plin. : saveur piquante.
- acutiora unguenta, Plin. : parfums trop pénétrants.
- acutum gelu, Hor. : froid piquant.
- febris acuta, Cels. : fièvre aiguë.
- per acuta belli, Hor. : dans les périls de la guerre.
[st1]3 [-] subtil.
- aures acutae, Hor. : oreilles fines.
- oculus acutus, Plaut. : oeil vif.
[st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux.
- orator non satis acutus, Cic. : orateur superficiel.
- oratio acuta prudentiaeque plena, Cic. : discours profond et substantiel.
- acutus ad fraudem, Nep. : habile à tromper.
[st1]5 [-] subtil (sens péj.).
* * *ăcūtus, a, um part. passé de acuo. - acutum, acuta, pris comme adverbes : - canis ululat acuta, Enn. : le chien pousse un aboiement perçant. - cernere acutum, Hor. : avoir la vue perçante. [st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant. - acutus probe culter, Plaut. : couteau bien affilé. - acuta cornua, Cic. : les cornes pointues du croissant (de la lune). [st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort. - ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic. : depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse. - syllaba acuta, Quint. : syllabe marquée de l'accent aigu. - acutus gustus, Plin. : saveur piquante. - acutiora unguenta, Plin. : parfums trop pénétrants. - acutum gelu, Hor. : froid piquant. - febris acuta, Cels. : fièvre aiguë. - per acuta belli, Hor. : dans les périls de la guerre. [st1]3 [-] subtil. - aures acutae, Hor. : oreilles fines. - oculus acutus, Plaut. : oeil vif. [st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux. - orator non satis acutus, Cic. : orateur superficiel. - oratio acuta prudentiaeque plena, Cic. : discours profond et substantiel. - acutus ad fraudem, Nep. : habile à tromper. [st1]5 [-] subtil (sens péj.).* * *Acutum cultrum habeo. Plaut. J'ay un cousteau bien trenchant, bien affilé.\Acutum etiam dicitur, quod in mucronem siue acumen desinit: vt Palus acutus. Plin. Agu.\Angulus acutus. Plin. Poinctu.\Bellum acutum. Horat. Dangereux.\Falx acuta. Ouid. Serpe bien trenchante, bien aguisee, ou affilee.\Ferrum acutum reddere dicitur cos. Horat. Faire bien trencher, Affiler.\Hasta acuta. Ouid. Poinctue.\Iaculum acutum. Virg. Agu.\Murex acutus. Virg. La poincte d'une roche.\Robur acutum. Virg. Bois poinctu.\Rubus acutus. Seneca. Une ronce picquante.\Sagitta acuta. Ouid. Fleiche poinctue.\Spinae acutae. Virg. Espines agues, poinctues, picquantes, poignantes.\Vnguis acutus. Horat. Ongle trenchant, ou Agu.\Acutum, per metaphoram dictum: vt Acuti oculi. Plau. Qui voyent fort cler.\Acuti cibi. Plin. iunior. Viandes aigrettes esmouvantes l'appetit.\Morbus acutus. Horat. Celsus. Maladie ague.\Solacutus. Horat. Vehement, Fort chauld, Ardent.\Acutus, Subtilis. Cic. Subtil, Ingenieux.\Acutus ad excogitandum. Cic. Subtil à inventer, Inventif.\Aures acutae. Horat. Droictes et attentives à ouir.\Acutum ingenium. Cic. Esprit subtil.\Motus acutus. Stat. Prompt, Soubdain, Legier.\Opus lenonis acutum. Claud. Fin, Cault, Astut.\AEs acutum. Ouid. Qui sonne ou tinte cler.\Hinnitus acutus. Virg. Cler hennissement et qui tresperce les oreilles des escoutants.\Acutus sonus. Plin. Un son cler et haultain.\Vox acuta. Ouid. Voix clere et haultaine.\Acutum cernere, Id est acute. Horat. Veoir fort cler.
Dictionarium latinogallicum. 1552.